Werelddierendag 2015

Dit jaar stonden dieren wel heel erg centraal in ons Bollewerkje tijdens Werelddierendag, en dan vooral paarden.
 
In de ochtend ging ik nog eens op bezoek bij Galaxy. Dit keer niet enkel voor een flinke aai, maar vooral voor een onderzoek door de mensen van L&D Stables die haar zadelmak zouden maken. Haar toekomst lag dus grotendeels in hun handen. Het begin leek veelbelovend. Galaxy volgde Lincey op de voet, toonde zich nieuwsgierig en vriendelijk. Totdat ze aanstalten maakte om haar rug aan te raken. Plots keerde Galaxy zich tegen haar, probeerde te bijten en keerde haar dreigend het achterwerk toe. Ook de vriend van Lincey kreeg eenzelfde behandeling. Zolang je bij haar hoofd blijft, is ze lief en aanhankelijk maar haar rug is blijkbaar een overgevoelige zone. Zelfs heel zacht kroelen over de rug, bleek haar mateloos te irriteren. Zodat het vermoeden rijst dat ze zwaar gevallen is tijdens een koers en daar een rugblessure heeft opgelopen. En dat trok meteen ook een dik kruis over het zadelmak maken van Galaxy. En zo zijn haar opties nog wat kleiner geworden. Koersen kan ze niet meer. Omscholen tot recreatiepaard lijkt ook niet mogelijk. Eventueel kan een paardenosteopaat soelaas brengen maar die sessies kosten handenvol geld en dan nog is er geen enkele garantie op succes. En zo ziet het ernaar uit dat ik afscheid moet nemen van deze droom, en van deze droom van een paard. Ik probeer momenteel uit te zoeken wat ik nog voor haar kan doen, om haar toch een zekere toekomst te bieden. Had ik een weide en geld over, dan kocht ik haar ondanks alles. Maar nu duizenden euro’s investeren in een paard waar je niet echt iets mee kan doen, dat is complete waanzin. Met een dikke krop in de keel huiswaarts gekeerd …
 
En daarna was het de beurt aan zoonlief. Die mocht naar een afscheidsfeestje op zijn vroegere manège Bosakkerhoeve aangezien die stoppen met groepslessen en enkel nog werken volgens de formule ‘halve stal’. Tot groot verdriet van zoonlief die net geen liters tranen vergoot bij het horen van het nieuws. Want net daar staat zijn grote liefde Vos. Ook bij hen is er die fameuze ‘klik’. Wekenlang keek hij ernaar uit om Vos terug te zien maar na afloop van het feest was er ook bij hem die krop in de keel, wetende dat hij Vos minstens een paar maanden niet zal zien. In de vakantieperiodes zullen we proberen om een halve stal te nemen op Vos zodat zoonlief geen afscheid voor eeuwig moest nemen maar het weggaan, was toch even zuur ...
 
Gisteravond zaten er dus twee gebroken hartjes naast elkaar in de zetel.

Reacties

Unknown zei…
Heb je als voor galant een oplossing.
Ik ken een goede mensen paarden
osteopaat. Is op fb Frank Dirckx succes Dirk Aerden

Populaire posts van deze blog

Er waren eens twee poezenellen ...

De verjaardagsvloek ...

14 juni